- хотирҷамъӣ
- [خاطرجمعي]осудагии хотир, ташвишу дилбеқарорӣ надоштан, осуда будан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
хотирҷамъӣ
Смотреть что такое "хотирҷамъӣ" в других словарях:
хотирҷамъ — [خاطرجمع] дилосуда, беташвиш; хотирҷамъ будан осудадил будан, ташвиш ва хавотирӣ надоштан; хотирҷамъ кардан касеро касеро дилосуда кардан, дилпур кардан; хотирҷамъ шудан аз коре, осуда шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷамъ — [جمع] а 1. фароҳам, гирду ғун: ҳама ҷамъ будан 2. ғундоштан, тӯб кардан 3. гурӯҳе аз мардум, ҷамоат: гузаштани ҷамъе аз кӯча 4. ҳама, умум; ҷамъе гурӯҳе, ҷамоате; ҷамъ гардидан ғун шудан, гирд омадан; ҷамъ кардан фароҳам овардан, гирд овардан;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хотир — [خاطر] а 1. ёд, ҳофиза 2. он чи дар дил гузарад, дил, замир; лавҳи хотир замири дил; ба хотир; барои хотир; ба ризои хотири… барои, ба ҳурмати…, барои хурсандии…; ба (барои) поси хотир барои ҳурмат ё хурсандии касе; хотири ҷамъ бе ташвиш, бо дили … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дилҷамъ — [دلجمع] гуфт. хотирҷамъ, осудахотир: дилҷамъ будан аз чизе … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
нохотирҷамъӣ — [ناخاطر جمعي] 1. хотирҷамъ набудан, хотирошуфтагӣ, нотинҷӣ 2. хавфнокӣ, пурхатарӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ноҷамъ — [ناجمع] парешон, пароканда; хотири ноҷамъ парешонии хотир … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дилҷамъӣ — [دلجمعي] гуфт. осуда будани хотир; тасаллои дил … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
осуда — [آسوده] 1. сифати феълии замони гузаштаи осудан 2. беғам, беташвиш, даросоишбуда, хотирҷамъ, ором, тинҷ, роҳат, фориғ; осуда гардидан (шудан) ором шудан, тинҷ шудан, аз ташвиш раҳидан, хотирҷамъ шудан; осуда нафас гирифтан хотирҷамъ шудан, баъд… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
эмин — [ايمين] а. бехавф, дар амну амон; хотирҷамъ, осуда; эмин будан дар амон будан, хотирҷамъ будан; эмин кардан бехавф гардонидан, бехатар кардан, хотирҷамъ гардонидан; эмин мондан саломат мондан, маҳфуз мондан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дил — [دل] 1. узви марказии низоми гардиши хуни одам ва ҳайвон, ки ҳаракати хунро идора мекунад, қалб; дили бемор дили касал, дили дардманд 2. маҷ. марказ, васат, миён, дарун: дили мамлакат, дили кӯҳ; дили санг мағзи санг, миёни санг; дили шаб ними шаб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
